“Περιβαλλοντική Επιστήμη, Ηθική και Εκπαίδευση” του Αχιλλέα Μανδρίκα Εκδόσεις: ΚΑΛΕΝΤΗΣ, Αθήνα 2015

Ένα καινούργιο βιβλίο για την “Περιβαλλοντική”, ένας τίτλος που παρά το ότι αποτελεί επιθετικό προσδιορισμό, καθιερώθηκε περίπου ως ουσιαστικό στην καθημερινή γλώσσα. Ίσως  για να μπορεί να αποτελέσει την ομπρέλα σε ένα πεδίο όπου συναντώνται επιστήμες, φιλοσοφικά και κοινωνικά ρεύματα, εκπαιδευτικές προσεγγίσεις και  πολιτικο-οικονομικές επιλογές.

Ο συγγραφέας στο βιβλίο του αναζητεί αυτή τη συνάντηση, τη σχέση δηλαδή, κυρίως ανάμεσα σε αυτό που ορίζεται ως Περιβαλλοντική Επιστήμη και ότι ως Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα και θέματα Περιβαλλοντικής Ηθικής.

Είναι ένα βιβλίο συμπυκνωμένο από ένα πλήθος ερευνητικών, βιβλιογραφικών αναφορών και προγραμμάτων περιβαλλοντικών εφαρμογών που έρχονται να συμβάλλουν στην προσέγγιση του πεδίου συνάντησης που αναζητεί. Βιβλίο γραμμένο από «τα μέσα», με την έννοια ότι η προσέγγιση των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται ο συγγραφέας προκύπτει από την εμπλοκή του με αυτά στην πράξη.

Εκείνο δε που διατρέχει ως σταθερός άξονας ολόκληρο το βιβλίο, είτε μιλάει για περιβαλλοντικό, είτε για επιστημονικό αλφαβητισμό, είναι η προσήλωση του αφενός στην διεπιστημονική προσέγγιση πάντα και αφετέρου στην αντίληψη, ότι η γνώση και δη η επιστημονική, είναι η βάση για τις ορθότερες και πιο αποτελεσματικές επιλογές που καλούμαστε να πάρουμε για να πετύχουμε τις επιδιωκόμενες αλλαγές που χρειάζονται για τη λύση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Το βιβλίο χωρίζεται σε έξι κεφάλαια:

Στο 1^ο κεφάλαιο, ασχολείται με την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Ιστορία, αρχές, χαρακτηριστικά, εφαρμογές κλπ στην Ελλάδα και άλλες χώρες)

Στο 2^ο κεφάλαιο, ασχολείται με την Περιβαλλοντική Επιστήμη (ορισμός, ιστορική εξέλιξη)

Στο 3^ο κεφάλαιο, θίγει ζητήματα Περιβαλλοντικής Φιλοσοφίας και Ηθικής (Ανθρωποκεντρισμός – Βιοκεντρισμός)

Στο 4^ο κεφάλαιο, διερευνά τη σχέση Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Περιβαλλοντικής Επιστήμης και βρίσκει τα σημεία σύνδεσης των δύο πεδίων

Στο 5^ο κεφάλαιο, ασχολείται με τις αλλαγές στις Φυσικές Επιστήμες και την ανάγκη εμβολιασμού τους από τις Περιβαλλοντικές Επιστήμες και δίνει έμφαση σε ζητήματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών

Στο 6^ο κεφάλαιο, επικεντρώνεται κριτικά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών σε περιβαλλοντικά ζητήματα.

Επειδή το βιβλίο συμπυκνώνει ολόκληρη την εικοσιπεντάχρονη εμπειρία από την είσοδο της περιβαλλοντικής οπτικής στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, είναι χρήσιμο τόσο για τους εκπαιδευτικούς της πράξης, όσο και για φοιτητές των παιδαγωγικών τμημάτων.