Οκτώβρης 2017

Στη Ρόδο, στις 20 Οκτώβρη 2017, πραγματοποιήθηκε το 7ο Διεθνές Συνέδριο για τη «Διαχείριση θυμάτων καταστροφών» με  ειδικούς επιστήμονες από 11 χώρες.

 Η προετοιμασία για την «εκπαίδευση για τη μείωση του κινδύνου των καταστροφών» ήδη είχε ενταχθεί από την UNESCO  στις τρεις σημαντικότερες δράσεις  για το δεύτερο μισό  της Δεκαετίας για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη, των Ηνωμένων Εθνών (2010-14), μαζί με την εκπαίδευση για την κλιματική αλλαγή και την εκπαίδευση για την βιοποικιλότητα. Ωστόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν πολιτείες που αρνούνται την απαίτηση για εκπαίδευση σχετικά με την κλιματική αλλαγή,  ενθαρρύνοντας τον εφησυχασμό για το κλίμα, μέσα από την παραπληροφόρηση που υποστηρίζουν ισχυρές δυνάμεις συνδεδεμένες με την εξορυκτική βιομηχανία καυσίμων, όπως αναφέρεται στο άρθρο «Αναδυόμενες Διαστάσεις της Παγκόσμιας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» των David Selby και Fumiyo Kagawa, στο οποίο εξετάζεται η διασύνδεση των παραπάνω πεδίων εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης για την αειφορία, παραθέτοντας ταυτόχρονα και παραδείγματα αξιόλογης πρακτικής.

 Η κλιματική αλλαγή όμως είναι εδώ και είναι γενικά πια αποδεκτό, ότι η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ωστόσο οι λύσεις για όλα τα προβλήματα μονοσήμαντα στρέφονται στην οικονομία της αγοράς. Η ιδεολογία του φιλελευθερισμού ως η επικρατούσα αντίληψη για τον κόσμο έχει εμποτίσει κάθε σκέψη και δράση μας, ώστε να γίνεται αδύνατη η  υιοθέτηση ακόμα και καθημερινών πρακτικών με διαφορετικές αρχές και αξίες,  που να  έχουν νόημα και νομιμότητα  και να γίνονται δυνατές ως κοινές κατανοήσεις.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα  η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και η Εκπαίδευση για την Αειφορία; Πόσο κριτικές και χειραφετιτικές προσεγγίσεις υιοθετεί στην προσέγγιση των σύνθετων και αντιφατικών ζητημάτων που την απασχολούν; Σε ποια θέση συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στη δομή του εκπαιδευτικού μας συστήματος;

Στην Αθήνα, στις 12 Οκτώβρη 2017, έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Παντής, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, καθηγητής οικολογίας στο ΑΠΘ και μέλος της Ένωσης μας. Ο Γιάννης Παντής με βαθειά πολιτική  σκέψη, ήταν ο πρώτος που αντέδρασε και ανέπτυξε κριτική στάση στη «μεταλλαγή» - κατά τη δεκαετία του ΄90 - της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, σε Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη  εκφράζοντας τον φόβο της κυριαρχίας της αγοράς στα ζητήματα του περιβάλλοντος. Με μια αυθόρμητη και φυσική ορμή που είχε για «αλλαγές στον κόσμο», ανέλαβε πολλές φορές θέσεις ευθύνης. Η τελευταία στο Υπουργείο Παιδείας. Υπερβαίνοντας τις αντοχές του, εξομολογήθηκε πως θα επιστρέψει στη βάση του όταν ολοκληρωθεί το Νομοσχέδιο για τις καινοτόμες δράσεις στην εκπαίδευση και την υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου. Δεν πρόλαβε!! Οι άνθρωποι της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης αισθάνονται  το κενό που άφησε…..…

Στην Αθήνα 25 Οκτώβρη 2017, άνοιξε η συζήτηση στο Υπουργείο Παιδείας για τις νέες δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, σε ημερίδα που οργανώθηκε.  Οι αντιδράσεις των εκπαιδευτικών έχουν ήδη ξεκινήσει με αίτημα: Να μην καταργηθούν, ούτε να συρρικνωθούν, κάτω από την ομπρέλα ενός θεσμού πολλαπλών χρήσεων(Κέντρων Αειφορίας) τα πιο ζωντανά και χρήσιμα κομμάτια της Εκπαίδευσης (Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας και Πολιτιστικών και Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) που στηρίζουν - για περισσότερο από 25 χρόνια -  με το έργο τους τον εκπαιδευτικό στο σχολείο, για να μπορεί να διαμορφώνει ενεργούς και ευαισθητοποιημένους πολίτες!!!