Τόποι της ζωής μας

Καλοκαίρι

Και το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, το τελευταίο  σε μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων στη διάρκεια της κρίσης, στοχεύει στο να κάνει  όσο το  δυνατόν πιο «ελκυστική» τη δημόσια κτήση, στους μεγάλους επενδυτές, ξένους και ντόπιους.

Προγραμματισμένη εκχώρηση χώρων, που είναι τόποι της ζωής μας!!

Εκεί που ακουμπάει η στεριά τη θάλασσα, ο ανοιχτός ορίζοντας, το βαθύ μπλε του Αιγαίου, η εμπειρία της θάλασσας, τα καράβια για τα νησιά…

Η επιμονή για την αναζήτηση λύσεων στη κρίση  στην «αυταπάτη» της ανάπτυξης, της οικονομικής μεγέθυνσης  με την αύξηση του ΑΕΠ, στρέφεται τώρα στην «άυλη παραγωγή», που στηρίζεται στις υπηρεσίες (τουρισμός), τις νέες τεχνολογίες και την πώληση δημόσιων αγαθών.

Η χώρα μας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του πλούσιου φυσικού τοπίου και της μεγάλης πολιτιστικής της παράδοσης, έχει τεράστιες δυνατότητες να αναπτύξει τον τουρισμό της. Συζήτηση η οποία ξαναγίνεται επίκαιρη, εξ αιτίας της γενικευμένης κρίσης που περνάει ο τόπος μας και των «μονόδρομων» επιλογών για λύσεις.

Όμως όλα αυτά, που αποτελούν τις ευνοϊκές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του τουρισμού της, συγχρόνως είναι και αυτά που απειλούνται από την ίδια την ανάπτυξη του.

Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό, να δούμε με ποιόν τρόπο και με ποια αντίληψη θα διαχειριστούμε αυτή τη δυνατότητα που έχει ο τόπος μας και εδώ έχουν ρόλο να παίξουν οι ευαίσθητοι και οι ενεργοί πολίτες.

Μπορεί η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και η Εκπαίδευση για την Αειφορία να δημιουργήσει  πυρήνες ελπίδας?

• Όταν υπερβεί τα όρια του σχολείου και συνδεθεί με την Κοινωνική Πραγματικότητα,  λένε: η Αντωνία Δαρδιώτη και  η Χριστίνα Τσαλίκη, στην παρουσίαση της δράσης τους  «της Θεσσαλονίκης το νερό μιλάει στο φακό», που  συνδέθηκε με τον αγώνα της πόλης για το Νερό (την ΕΥΑΘ), με θετική έκβαση όπως πληροφορούμαστε.
• Όταν,  όπως αναφέρει ο Νίκος  Βουδρισλής, για το πρόγραμμα Comenius: «Oρόσημα και Μνημεία (Landmarks and Monuments)» στο οποίο συμμετείχε το σχολείο του μαζί με σχολεία άλλων 7 χωρών,  στοχεύουν να ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές τους στις «μνήμες» των τόπων τους.
• Όταν, όπως μας καταθέτει η Ελένη Ρώσσιου, οι Έφηβοι Εθελοντές (Volunteens) του Π.Π.Σ.Π.Θ. (Πειραματικού Σχολείου του Παν/μιου Θες/νίκης), αποφασίζουν να δράσουν  στην πόλη τους, στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος  «We can change the World! It Needs it!” για να αντιμετωπίσουν τις Επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής, με σύνθημα « ΔΡΑΣΕ ΤΩΡΑ».

Γιατί, στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και την Εκπαίδευση για την Αειφορία, «είναι  κρίσιμη αρχή η έννοια του ενεργού πολίτη και βασικός στόχος η ανάπτυξη πολιτών που να συμμετέχουν στα περιβαλλοντικά δρώμενα» όπως αναφέρει στο άρθρο της: «Εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία και ενεργός πολίτης. Διαπιστώσεις, επιδιώξεις, προοπτικές» η Αναστασία Δημητρίου.

Γιατί, με όποια οπτική γωνία και αν αντιμετωπίζει κανείς το περιβάλλον, όπως μας παρουσιάζει την κατά Sauve χαρτογράφηση των ρευμάτων της Π.Ε μέσα στην ιστορική της εξέλιξη, στο άρθρο της η Βασιλική Παπαδημητρίου «Τα πολλά πρόσωπα της Π.Ε», δεν παύει η Π.Ε να προσπαθεί να δημιουργήσει ευαίσθητους πολίτες, για τον τόπο τους και τη ζωή τους