Στη μνήμη της Πένης Σακοβέλη, Υπεύθυνης Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας
Πέρασαν κιόλας έξι μήνες από τον θάνατο της αείμνηστης Πένης Σακοβέλη, Υπεύθυνης Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας.
Ο ρόλος της στην καθιέρωση και την προώθηση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ήταν καθοριστικός. Για περισσότερα από 20 χρόνια αγωνίστηκε με αφοσίωση για την εδραίωση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Συνέδραμε με εξαιρετική επιτυχία το έργο των συναδέλφων εκπαιδευτικών και των μαθητών, που εμπλέκονταν σε προγράμματα Περιβαλλοντικής και υπήρξε αρωγός χιλιάδων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, που υλοποιήθηκαν στα σχολεία και προήγαγαν τη βιωματική μάθηση και την ομαδοσυνεργατική διαδικασία.
Ήταν η πρώτη Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Αχαΐας, από τους πρωτεργάτες του Παραρτήματος της ΠΕΕΚΠΕ Δυτικής Ελλάδας και Πρόεδρος του Παραρτήματος από το 2005-2007. Είναι βέβαιο πως η σφραγίδα της θα μείνει ανεξίτηλη και το κενό της θα είναι δυσαναπλήρωτο. Αλλά θα είναι πάντα κοντά μας…. γιατί εξακολουθούμε να νοιώθουμε την πνοή της παρουσίας της.
Τιμώντας τη μνήμη της, η Διοικούσα επιτροπή του Παραρτήματος Δυτικής Ελλάδας της ΠΕΕΚΠΕ, του οποίου η Πηνελόπη Σακοβέλη ήταν ενεργό μέλος
Α π ο φ α σ ί ζ ε ι
- Αντί για στεφάνι να φροντίσει για την ανάπλαση μιας σχολικής αυλής Δημοτικού Σχολείου της πόλης της Πάτρας.
- Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στην ιστοσελίδα και το περιοδικό της ΠΕΕΚΠΕ και να διαδοθεί με κάθε πρόσφορο μέσο.
Για την Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Δυτικής Ελλάδας της ΠΕΕΚΠΕ
Ο πρόεδρος Η Γραμματέας
Ιωάννης Βλάχος Παπασωτηροπούλου Τίνα
Στην εξόδιο ακολουθία, παραβρέθηκαν πολλοί εκπαιδευτικοί τόσο της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, εκπαιδευτικοί από τα ΚΠΕ της περιοχής και η Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Δυτικής Ελλάδας της ΠΕΕΚΠΕ. Η Ιωάννα Παπαϊωάννου συνάδελφος και στενή συνεργάτιδα της Πένης για πολλά χρόνια, ανέλαβε το δύσκολο καθήκον του αποχαιρετισμού με λόγια καρδιάς.
Στην Πένη μας …..
Κοίτα Πένη μου πόσοι είναι μαζί μας σήμερα. Δεν μαζευτήκαμε για να τιμήσουμε τους εκπαιδευτικούς, ούτε να βραβεύσουμε μαθητές. Δεν είναι άλλο ένα επιτυχημένο σεμινάριο, ούτε μια πρωτοπόρα και καινοτόμα δράση. Δεν έχεις να ετοιμάσεις παρουσίαση ούτε να ασχοληθείς με τη διοργάνωση.
Είμαστε όλοι εδώ. Δάσκαλοι και Νηπιαγωγοί, αλλά και συνάδελφοι από τη Δευτεροβάθμια, από τα ΚΠΕ, Συνεργάτες από την Περιφέρεια, το Δήμο, το Πανεπιστήμιο, φορείς … ΦΙΛΟΙ. Είμαστε μαζεμένοι όλοι σήμερα εδώ για να σε αποχαιρετήσουμε.
Να αποχαιρετήσουμε την Πένη μας, την ΚΥΡΙΑ της Περιβαλλοντικής, την Πενούλα της καρδιάς μας.
Τα λόγια πολύ λίγα, πολύ φτωχά για να περιγράψουν αυτό που ο καθένας από εμάς έζησε μαζί σου. Για περισσότερα από 20 χρόνια με αφοσίωση αγωνίστηκες για, μέσα και για χάρη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης – όπως λέγαμε στα σεμινάρια.
Δούλεψες ασταμάτητα με όρεξη, πάθος, ενθουσιασμό, μεράκι, αγάπη για τους εκπαιδευτικούς, ενδιαφέρον για τους μαθητές. Μοιράστηκες μαζί μας το όραμά σου για ένα σχολείο φιλοπεριβαλλοντικό, δημιουργικό, ανοιχτό, αειφόρο!!! Για ένα σχολείο διαφορετικό!
Πόσο πολύ τυχεροί είμαστε που σε γνωρίσαμε!!
Μας πέρασες από το εγώ στο εμείς και από το στοχασμό στη δράση.
Ο ρόλος σου στη καθιέρωση και την προώθηση της ΠΕ ήταν καθοριστικός. Ο καθένας μας
- έχει χαραγμένα στη μνήμη του λόγια σου,
- έχει στα μάτια του εικόνες από εκπαιδευτικές επισκέψεις και εξορμήσεις,
- έχει να αφηγηθεί ιστορίες από διαγωνισμούς και καινοτόμες δράσεις,
- συνεργάστηκε μαζί σου σε εκπαιδευτικά υλικά και έρευνες
- έχει ζήσει μαζί σου σε βιωματικά σεμινάρια και εργαστήρια
- έχει στην καρδιά του το γέλιο σου και τα πειράγματά σου
- εμπνεύστηκε από το πάθος σου, τη διορατικότητά σου και τη δημιουργικότητά σου
- περπάτησε μαζί σου στα μονοπάτια της περιβαλλοντικής, σε εθνικούς δρυμούς, λίμνες και λιμνοθάλασσες, ανθισμένους αγρούς, ορμητικούς ποταμούς αλλά και σε πόλεις, σε ΚΠΕ, σε σχολικά προαύλια και σχολικές αίθουσες
Μας αφήνεις ένα τεράστιο ζωντανό έργο με ήθος, ποιότητα, ανθρωπιά, ευγένεια, ευπρέπεια, προσφορά και αξιοπρέπεια.
Μας αφήνεις τα και δυο λουλούδια σου… τον Νικόλα και την Εύη…. που τόσο πολύ αγαπούσες. Είναι περήφανα για σένα.
Δυσκολεύομαι να σκεφτώ την ΠΕ χωρίς εσένα. Χωρίς το χαμόγελό σου, χωρίς την παρουσία σου για να μας εμπνέεις, να μας παροτρύνεις, να μας ενθαρρύνεις, να συσπειρώνεις και να συνθέτεις, να σχεδιάζεις το αύριο με αισιοδοξία και αγωνιστικότητα…. με τόση ενέργεια, τόση δύναμη και θέληση για ζωή.
Σε γνωρίσαμε, συνεργαστήκαμε, σε θαυμάσαμε, σε αγαπήσαμε!!! Σε ευχαριστούμε για ότι έκανες για μας….
Θα είσαι πάντα κοντά μας…. γιατί εξακολουθούμε να νοιώθουμε την πνοή της παρουσίας σου. Όπως είχες γράψει «συναντηθήκαμε στην ΠΕ και ζήσαμε ένα παραμύθι που σε κάθε σελίδα του κρύβει ιστορίες γεμάτες κόπους, συναισθήματα, αρώματα και χρώματα. Συναντηθήκαμε στις γέφυρες που χτίζονται στις καρδιές μας και στο νου, στις θάλασσες και τις στεριές, στο όνειρο και στο φως!» Θα ξανασυναντηθούμε….
Καλό σου ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων, αγαπημένη φίλη, συνεργάτιδα, συνοδοιπόρε….
Η αγάπη μας θα σε συντροφεύει στο μεγάλο σου ταξίδι σε τόπους όπως εσύ τους ονειρεύτηκες…. Πένη μου!