Έκθεση Δημιουργιών με Ανακυκλώσιμα και Επαναχρησιμοποιούμενα Υλικά στη Βέροια

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι ένα από τα πλέον σοβαρά και συνεχώς οξυνόμενα περιβαλλοντικά προβλήματα. Σημαντική διέξοδος για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η μείωσή τους με τον περιορισμό της κατανάλωσης, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση υλικών.

Τα ζητήματα αυτά αποτέλεσαν από πολύ νωρίς πηγή έμπνευσης για πολλά προγράμματα  Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών δε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, εστιάζει στη σχέση Τέχνης και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα η δημιουργία κατασκευών με ανακυκλώσιμα και επαναχρησιμοποιούμενα υλικά να αποτελεί σημαντικό θεματικό άξονα των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Στα πλαίσια της προβληματικής που αναδεικνύει τη σχέση Τέχνης και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, οι Υπεύθυνες Σχολικών Δραστηριοτήτων των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, Έφη Αντωνιάδου και Νόπη Σκεντερίδου, σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας διοργάνωσαν την «Έκθεση Δημιουργιών με Ανακυκλώσιμα και Επαναχρησιμοποιούμενα Υλικά», στην οποία παρουσιάστηκαν δημιουργίες από μαθητές και μαθήτριες σχολείων της Ημαθίας.

 Οι «πρώτες ύλες» για τις δημιουργίες αυτές ήταν άχρηστα υλικά που προορίζονταν για τα σκουπίδια ή ευτελή υλικά καθημερινής χρήσης, μαζικά, κοινά, απρόσωπα. Πηγή έμπνευσης για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτέλεσε η παράσταση της Παιδικής-Μαθητικής Σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας «Παραμύθια στο ασανσέρ», του Τάσου Ράντζου. Τα γυμνάσια και τα λύκεια συμμετείχαν με κατασκευές που δημιουργήθηκαν στα πλαίσια των μαθημάτων της Αισθητικής Αγωγής και της Τεχνολογίας, καθώς και της υλοποίησης των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

 Εκπαιδευτικοί και μαθητές, λοιπόν, επαναδιαπραγματεύθηκαν τη χρήση των άχρηστων ή ευτελών «πρώτων υλών» και δημιούργησαν κατασκευές με την δική τους αισθητική και προσωπική σφραγίδα, αποδεικνύοντας ότι τα άχρηστα μπορούν να αποκτήσουν άλλη διάσταση και να μετατραπούν σε αντικείμενα χρηστικά ή διακοσμητικά, ή σε εικαστικές δημιουργίες. Όλες αυτές οι κατασκευές αποτελούν παράλληλα εργαλείο για την εκπαιδευτική πράξη.

Στην έκθεση είδαμε κάβουρες να ξεπηδούν μέσα από χάρτινα πιάτα μιας χρήσης, «άχρηστες» κάλτσες να μεταμορφώνονται σε πονηρά φίδια ενώ πλαστικές συσκευασίες έγιναν τρένα, ρομπότ, βάζα, μολυβοθήκες ή τέρατα φοβερά. Μια χαλασμένη ομπρέλα έγινε ανατριχιαστική τεράστια αράχνη. Τα πλαστικά μπουκάλια μεταμορφώθηκαν σε λουλούδια, οι χάρτινες αυγοθήκες σε αγριολούλουδα, καραβάκια ή τρομερούς κροκόδειλους. Τα παλιά τεύχη του περιοδικού «για την ΠεριβαλλονΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» ήταν η «πρώτη ύλη» για την δημιουργία κοσμημάτων, καθώς και χρηστικών αντικειμένων (κουτιά και κουτάκια). Άχρηστα χαρτιά, εφημερίδες, χαρτόκουτα και η ‘άχρηστη’ κολλητική ταινία με τη βοήθεια της αλευρόκολλας έγιναν μάσκες, καράβια, χαρταετοί, αερόστατα, χριστουγεννιάτικα δέντρα και στολίδια, αφίσες, φιγούρες Θεάτρου Σκιών μέχρι και πανοπλίες. Καράβια,  αυτοκινητάκια και μουσικά όργανα-ηχητικά αντικείμενα δημιουργήθηκαν από άχρηστα ξύλα.

Η έκθεση λειτούργησε στο φουαγιέ της Αντωνιάδειας Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, στη Βέροια, από τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου έως το Σάββατο 1 Μαρτίου 2014.  

https://drive.google.com/folderview?id=0B6_2Ld6Pui2OTWgwTzI2NDQ2eGs&usp=sharing