Κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των διατλαντικών συμφωνιών TTIP – CETA - TISA

Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει εδώ και χρόνια σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη τριών διατλαντικών συμφωνιών και συγκεκριμένα, της TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership - Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων) με τις ΗΠΑ, της CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement - Ολοκληρωμένη Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία) με τον Καναδά και της TISA (Trade in Services Agreement - Συμφωνία Εμπορίου σε Υπηρεσίες) μεταξύ 50 χωρών.

Οι συμφωνίες αυτές θα έχουν δραματικές επιπτώσεις για τη δημοκρατία, την κοινωνία, τα κοινά αγαθά και το περιβάλλον με την εξουσία που δίνουν στις πολυεθνικές εταιρείες και με τα όσα προσπαθούν να επιβάλλουν στους πολίτες των εμπλεκόμενων χωρών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το σκηνικό απλώνεται σε επίπεδο πλανήτη με την TPP (Trans-Pacific Partnership - Δια-Ειρηνική Εταιρική Σχέση) μεταξύ χωρών από τις δύο πλευρές του Ειρηνικού (ΗΠΑ, Καναδάς, Ιαπωνία, Αυστραλία κλπ).

Οι επίσημες διακηρύξεις αναφέρουν ότι αυτές οι συμφωνίες θα οδηγήσουν σε αύξηση των επενδύσεων και του εμπορίου, σε οικονομική μεγέθυνση και σε δημιουργία θέσεων εργασίας. Ωστόσο, οι συμφωνίες συντάσσονται με τέτοιο τρόπο, ώστε η ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών να γίνει ουσιαστικά μη αναστρέψιμη και οι κερδισμένοι αυτών των συμφωνιών να είναι οι πολυεθνικές εταιρείες και όχι οι πολίτες.

Η προώθηση αυτών των συμφωνιών αποτελεί ουσιαστικά ένα ανώτερο στάδιο εφαρμογής των πλέον ακραίων πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού σε πλανητική κλίμακα, με έμφαση όχι μόνο στον ακρωτηριασμό του δημόσιου τομέα και στη δραματική περικοπή των κοινωνικών δαπανών, αλλά ιδιαίτερα στην εμπέδωση της ανεξέλεγκτης ελευθερίας των ιδιωτικών εταιρειών (κυρίως των πολυεθνικών) και της ιδιωτικοποίησης των κοινών αγαθών, επιχειρώντας παράλληλα τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση πολιτικής εξουσίας στα χέρια των πολυεθνικών, εγκαθιστώντας έτσι μια εταιρειοκρατία στη θέση της δημοκρατίας [1].

 Συνοπτική περιγραφή των διατλαντικών συμφωνιών

 Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ - Transatlantic Trade and Investment Partnership) μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ

Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2013. Η ΤΤΙΡ δεν είναι μια παραδοσιακή εμπορική συμφωνία με στόχο τη μείωση των δασμών επί των εισαγωγών. Δεν είναι μια απλή συμφωνία για να ρυθμιστούν κάποια θέματα εμπορίου και επενδύσεων. Πρόκειται για μια συμφωνία έτσι ώστε τα πάντα να γίνουν αντικείμενο εμπορίου και επενδύσεων. Και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν ότι ο κύριος στόχος είναι να αρθούν τα "ρυθμιστικά εμπόδια", περιλαμβάνοντας μια επίθεση στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα και κανονισμούς και να δημιουργηθούν νέες αγορές με το άνοιγμα των δημόσιων υπηρεσιών και δημοσίων συμβάσεων στον ανταγωνισμό από τις πολυεθνικές εταιρίες.

 Η Ολοκληρωμένη Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (CETA - Comprehensive Economic and Trade Agreement) μεταξύ ΕΕ και Καναδά

Οι διαπραγματεύσεις για μια εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Καναδά άρχισαν το 2009, και κατέληξαν τον Αύγουστο του 2014. Περιλαμβάνονται θέματα σχετικά με τη συνεργασία για ρυθμίσεις στους τομείς των τροφίμων και των καταναλωτικών προϊόντων, στα τεχνικά εμπόδια στο εμπόριο, στις δημόσιες συμβάσεις, στις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών και στην προστασία των επενδύσεων.

 Η Συμφωνία Εμπορίου σε Υπηρεσίες (TISA- Trade in Services Agreement) μεταξύ 50 χωρών συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ

Η TISA είναι υπό διαπραγμάτευση από μια ομάδα 23 κυβερνήσεων που εκπροσωπούν 50 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οι χώρες αυτές αντιπροσωπεύουν πάνω από τα δύο τρίτα του παγκόσμιου εμπορίου στον τομέα των υπηρεσιών. Οι συνομιλίες ξεκίνησαν το 2012, εκτός του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Στόχος των διαπραγματεύσεων είναι να επιτρέψει στις ξένες εταιρείες (κυρίως πολυεθνικές) να έχουν την ίδια πρόσβαση στις εγχώριες αγορές σε συνθήκες, που να μην είναι λιγότερο ευνοϊκές σε σχέση με τις εγχώριες εταιρείες. Παράλληλα, η συμφωνία μπορεί να εμποδίσει τις προσπάθειες των τοπικών κυβερνήσεων να ρυθμίζουν και να παρέχουν υπηρεσίες.

Η προσπάθεια για μια Διατλαντική Περιοχή Ελεύθερου Εμπορίου (TAFTA - Transatlantic Free Trade Area)

Η προσπάθεια για τη δημιουργία μιας διατλαντικής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών (TAFTA), που θα καλύπτει την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική έχει ξεκινήσει από το 1990. Στο πλαίσιο υλοποίησης αυτού του στόχου είναι που επιχειρείται η πραγματοποίηση των συμφωνιών όπως της TTIP μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, της CETA μεταξύ Καναδά και ΕΕ, έτσι ώστε μόλις ολοκληρωθούν να μπορεί να σχηματισθεί μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, που να καλύπτει ένα μεγάλο μέρος των δύο ηπείρων [2,3].

 Η νομική εγκαθίδρυση της εταιρειοκρατίας: ο Διακανονισμός Διαφορών μεταξύ Επενδυτή και Κράτους (ISDS - Investor-State-Dispute Settlement)

 Ένα αποφασιστικής σημασίας στοιχείο των συμφωνιών αυτών είναι η προσπάθεια δημιουργίας ενός συστήματος Διακανονισμού Διαφορών μεταξύ Επενδυτή και Κράτους (ISDS), σύμφωνα με το οποίο, οι πολυεθνικές εταιρείες (πχ καναδικές και αμερικανικές εταιρείες στις προαναφερόμενες συμφωνίες) θα έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν αγωγή για αποζημίωση, εάν πιστεύουν ότι έχουν υποστεί ζημίες λόγω των κυβερνητικών αποφάσεων (π.χ. νέοι νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος ή για τα δικαιώματα των καταναλωτών).

Το κράτος δικαίου υπονομεύεται από την εισαγωγή ενός συστήματος παράλληλης δικαιοσύνης. Αυτό θα επηρεάσει τους νόμους που ψηφίστηκαν προς το συμφέρον του κοινού καλού, όπως του περιβάλλοντος και των καταναλωτών. Αντί των δημόσιων δικαστηρίων, ιδιωτικά διαιτητικά δικαστήρια θα συνεδριάζουν εν κρυπτώ για να πάρουν απόφαση για την καταβολή αποζημιώσεων για ζημιές. Η πληρωμή θα γίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων.

Με αυτόν τον τρόπο, η δυνατότητα βελτίωσης ή έστω και διατήρησης των σημερινών προτύπων για τα τρόφιμα, τα εργασιακά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και τα δικαιώματα των καταναλωτών θα γίνει από εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη. Ουσιαστικά, η ιδιωτικοποίηση θα γίνει μη αναστρέψιμη, θα δυναμώσει η εξουσία των πολυεθνικών σε βάρος της δημοκρατίας και των πολιτών, ενώ η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα βρεθούν υπό την πίεση να επιτρέψουν την εφαρμογή επικίνδυνων τεχνολογιών όπως πχ η γενετική τροποποίηση (μεταλλαγμένα).

Η prova generale έχει ήδη γίνει. Οι πολυεθνικές έχουν ήδη διεκδικήσει αρκετές φορές εκατομμύρια μέχρι και δισεκατομμύρια ευρώ για ζημιές. Για παράδειγμα, η εταιρεία ενέργειας Vattenfall μήνυσε το γερμανικό δημόσιο ζητώντας αποζημίωση 3,7 δις ευρώ για δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες, που τέθηκαν εκτός λειτουργίας ως μέρος της γερμανικής πολιτικής αποδέσμευσης από την πυρηνική ενέργεια.

Αυτές οι ενέργειες θα πολλαπλασιασθούν εάν εφαρμοσθούν οι διατλαντικές συμφωνίες. Είναι αξιοσημείωτο ότι, αυτές οι νομικές πράξεις θα είναι διαθέσιμες μόνο για τις πολυεθνικές και όχι για τις εγχώριες εταιρείες. Οι δε αποφάσεις των ιδιωτικών διεθνών δικαστηρίων θα είναι οριστικές, χωρίς δικαίωμα άσκησης αναίρεσης!

Ωστόσο, η εγκαθίδρυση της εταιρειοκρατίας στη θέση της δημοκρατίας έχει ήδη ξεκινήσει. Η εκπόνηση των κανονισμών και η διατύπωση των κειμένων των συμφωνιών πραγματοποιείται από ομάδες εμπειρογνωμόνων, όπου συμμετέχουν κυρίως εκπρόσωποι των εταιρειών (με το πρόσχημα ότι μπορεί να επηρεαστούν τα εμπορικά τους συμφέροντα) προτού ακόμα αυτά συζητηθούν στα εκλεγμένα κοινοβούλια. Κι αυτό το ονομάζουν «ρυθμιστική συνεργασία».

Για παράδειγμα, στην προπαρασκευαστική φάση της συμφωνίας ΤΤΙΡ, έγιναν 590 συναντήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των εκπροσώπων του λόμπι, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις. Το 92% αυτών των συναντήσεων ήταν με τους εκπροσώπους των εταιρειών, ενώ μόνο σε λίγες περιπτώσεις υπήρχαν συζητήσεις με τους εκπροσώπους των καταναλωτών και των συνδικαλιστικών οργανώσεων [4].

 Οι επιπτώσεις των διατλαντικών συμφωνιών συνοπτικά

 Η ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών προορίζεται να γίνει μονόδρομος. Η επιστροφή σε δημόσια, κοινωνική, κοινοτική ιδιοκτησία και διαχείριση της ύδρευσης-αποχέτευσης, της τροφής, της διαχείρισης των απορριμμάτων, των νοσοκομείων, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κλπ, από τη στιγμή που θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί, θα γίνει από εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη, εφόσον ισχύσουν συμφωνίες όπως η CETA και η ΤΤΙΡ.

Τα πρότυπα (standards) για τα τρόφιμα, την προστασία των καταναλωτών, την προστασία του περιβάλλοντος, τα εργασιακά δικαιώματα, την απασχόληση, την κοινωνική προστασία, την προστασία της ιδιωτικής ζωής, τα καλλυντικά, τα ιατρικά προϊόντα, τη χρήση των φυτοφαρμάκων, τις μεθόδους παραγωγής, τις καθαρές πηγές ενέργειας, τα χημικά, τις δημόσιες υπηρεσίες, την υγεία και την ασφάλεια, τα πολιτιστικά αγαθά, τη χρηματοοικονομική ρύθμιση κλπ προδιαγράφονται να καθοριστούν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όπως είναι τα πρότυπα των ΗΠΑ. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα βρεθούν κάτω από πίεση για να επιτρέψουν τη χρήση επικίνδυνων τεχνολογιών όπως το fracking ή η γενετική τροποποίηση (μεταλλαγμένα) [5].

Οι επιπτώσεις των συμφωνιών συνοψίζονται σε ένα χαρακτηριστικό δεκάλογο, που αναφέρεται ειδικά στην TTIP [6]:

1. Η ΤΤΙΡ είναι απειλή για τη δημοκρατία. Εάν συμφωνηθεί, η ΤΤΙΡ θα δώσει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να μηνύουν τις κυβερνήσεις σχετικά με πολιτικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να βλάψουν τα μελλοντικά τους κέρδη, υπονομεύοντας τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων για το δημόσιο συμφέρον.

2. H ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για τις δημόσιες υπηρεσίες. Η ΤΤΙΡ θα δημιουργήσει νέες αγορές σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η υγεία και η εκπαίδευση, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση. Θα καταστεί επίσης πολύ δύσκολο να υπαχθούν οι υπηρεσίες αυτές - καθώς και η ενέργεια και το νερό – ξανά υπό δημόσιο έλεγχο.

3. Η ΤΤΙΡ απειλεί την ασφάλεια των τροφίμων. Μέσω της εναρμόνισης των κανονισμών για την ασφάλεια των τροφίμων, τα πρότυπα ασφαλείας τροφίμων της ΕΕ θα πρέπει να μειωθούν στα επίπεδα των ΗΠΑ. Με αυτό το τρόπο θα αρθούν οι περιορισμοί της ΕΕ για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς ΓΤΟ, τα φυτοφάρμακα και τις ορμόνες βοδινού κρέατος.

4. Η ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για το περιβάλλον. Η ΤΤΙΡ θα μειώσει τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς της ΕΕ στα επίπεδα των ΗΠΑ, επιτρέποντας μια αμερικανικού τύπου ανάπτυξη fracking στην Ευρώπη.

5. Η ΤΤΙΡ είναι απειλή για το κλίμα. Ισχυροποιώντας τα δικαιώματα των επενδυτών, η ΤΤΙΡ θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις να μηνύουν κυβερνήσεις όταν υιοθετήσουν νέες πολιτικές κατά των ορυκτών καυσίμων.

6. Η ΤΤΙΡ απειλεί τα δικαιώματα των εργαζομένων. Tα δικαιώματα των εργαζομένων θα μπορούσαν να μειωθούν στα πρότυπα των ΗΠΑ και οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν σε πολιτείες των ΗΠΑ και των χωρών της ΕΕ με τα χαμηλότερα πρότυπα εργασίας.

7. Η ΤΤΙΡ είναι μια απειλή για την ιδιωτική ζωή. Διέρρευσαν έγγραφα που δείχνουν ότι η ΤΤΙΡ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επαναφέρει κεντρικά στοιχεία της Εμπορικής Συμφωνίας Κατά της Παραποίησης (ACTA), η οποία απορρίφθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από λαϊκή διαμαρτυρία. Η TTIP θα μπορούσε να αναγκάσει τους παρόχους διαδικτύου για να κατασκοπεύουν τους πελάτες τους.

8. Η ΤΤΙΡ αποτελεί απειλή για τον οικονομικό έλεγχο. Η ΤΤΙΡ θα καταργήσει πολλούς από τους νέους δημοσιονομικούς κανονισμούς (όπως οι τραπεζικές εγγυήσεις) που έχουν εισαχθεί μετά το 2008 για να αποτρέψουν ένα ακόμη μελλοντικό οικονομικό κραχ.

9. Η ΤΤΙΡ βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση στο απόρρητο. Ενώ τα εταιρικά συμφέροντα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις, το κοινό δεν συμμετέχει με κανέναν τρόπο στις συζητήσεις. Όλοι οι διαπραγματευτές πρέπει να υπογράψουν συμφωνίες εμπιστευτικότητας. Δεν υπάρχει πρόσβαση στο κείμενο της συμφωνίας - ακόμη και για τους βουλευτές - έτσι τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε είναι από έγγραφα που διέρρευσαν.

10. ΤΤΙΡ είναι ένα επικίνδυνο προσχέδιο για τον υπόλοιπο κόσμο. Αν η ΤΤΙΡ συμφωνηθεί, οι χώρες στον παγκόσμιο Νότο θα βρεθούν υπό τεράστια πίεση για την εφαρμογή προτύπων τύπου ΤΤΙΡ ώστε να αποφευχθεί η μείωση της εμπορικής τους δραστηριότητας. Το λόμπι των επιχειρήσεων επιβεβαιώνει το στόχο τους για τη δημιουργία μιας «παγκόσμιας σύγκλισης προς τα πρότυπα των ΕΕ-ΗΠΑ». Με αυτό το τρόπο θα δούμε πολιτικές ελεύθερου εμπορίου να επιβάλλονται στις φτωχότερες χώρες, οι οποίες δεν είχαν καμία συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις.

 Το διεθνές κοινωνικό κίνημα αντίστασης στις διατλαντικές συμφωνίες

 Στις 18 Απριλίου 2015, που είχε καθορισθεί ως Παγκόσμια Μέρα Δράσης ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες TTIP-CETA-TISA, πραγματοποιήθηκαν 736 εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα σχετικές εκδηλώσεις έγιναν στην Αθήνα (στο Σύνταγμα), Θεσσαλονίκη (στην ΕΡΤ3, με ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση) και Ηράκλειο-Κρήτης (στα Λιοντάρια) [7].

Περισσότερες από 150 συλλογικότητες, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών από όλη την Ευρώπη, συνυπέγραψαν δήλωση με την οποία καταγγέλλουν τη «ρυθμιστική συνεργασία» στις διαπραγματεύσεις ΤΤΙΡ ως απειλή για τη δημοκρατία και ως μια προσπάθεια να θέσει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων πάνω από την προστασία των πολιτών, των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Αναδεικνύουν ότι η συμφωνία δίνει μια άνευ προηγουμένου επιρροή σε ομάδες του επιχειρηματικού λόμπι και ότι δίνει προτεραιότητα σε μεγάλο βαθμό στο εμπόριο και στις επενδύσεις πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Το σύστημα θα δίνει τεράστια δύναμη σε μια μικρή ομάδα από μη εκλεγμένους αξιωματούχους για να σταματήσουν και να αποδυναμώσουν τους κανονισμούς και τα πρότυπα, ακόμη και πριν από δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα, όπως τα κοινοβούλια, θα έχουν λόγο πάνω τους, υπονομεύοντας έτσι το δημοκρατικό μας σύστημα [8].

Παράλληλα, μια αυτο-οργανωμένη Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών ενάντια στην TTIP και στη CETA, ξεκίνησε ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ με κεντρικό σύνθημα: «Οι ΤΤΙΡ και CETA αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία, το περιβάλλον, τους καταναλωτές και τους κανόνες εργασίας. Αλλά μπορούμε να τους σταματήσουμε!» [4].

Η Πρωτοβουλία κάλεσε τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της να σταματήσουν τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ΤΤΙΡ και να μην επικυρώσουν τη CETA με τον Καναδά. Η συλλογή υπογραφών ολοκληρώθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2015 με τις υπογραφές 3.284.289 πολιτών από όλες τις χώρες της Ευρώπης (για πρώτη φορά ιστορικά τέτοιο ρεκόρ στην Ευρώπη). Αυτός ο αριθμός πολιτών είναι αρκετός για να σχηματισθεί μια ανθρώπινη αλυσίδα 4.500 χιλιομέτρων από το Γιβραλτάρ μέχρι το Ταλίν (Εσθονία). Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο κίνημα κάλυψε περίπου το τριπλάσιο του στόχου που του αναλογούσε.

Την περίοδο 10 έως 17 Οκτωβρίου 2015 διοργανώθηκαν σε όλο τον κόσμο οι Διεθνείς Ημέρες Δράσης ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες εμπορίου.

14 συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης συνυπέγραψαν το διεθνές κείμενο καλέσματος δράσης ενάντια στις ληστρικές διατλαντικές εμπορικές συμφωνίες και συμμετείχαν ενεργά στις διεθνείς δράσεις.

Οι 14 συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης ήταν οι: Κοινωνικός Καταναλωτικός Συνεταιρισμός Θεσσαλονίκης "Βίος Coop" - Κίνηση 136 - ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο. (Πρωτοβουλία Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία) - Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας - Πρωτοβουλία για την Κοινωνική Διαχείριση των Απορριμμάτων - ΚΑΛΛΙΣΤΩ / Περιβαλλοντική οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση - Εταιρεία Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος - Αυτόνομη Παρέμβαση Νεαπολιτών - Σ.Ε. ΒΙΟΜΕ - Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στο χρέος και στα μέτρα λιτότητας / Χώρος αλληλεγγύης γυναικών Θεσσαλονίκης - Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης - Εναλλακτική Κοινότητα «ΠΕΛΙΤΙ» - SOS Χαλκιδική - Κοινωνικός χώρος "Οικόπολις".

Το κείμενο του Διεθνούς καλέσματος Δράσης ενάντια στις ληστρικές διατλαντικές εμπορικές συμφωνίες ανέφερε τα εξής:

«Εμείς, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, συνδικάτα, αγρότες και απλοί μαχητές από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού δηλώνουμε την αντίθεση μας στις TTIP, CETA, TiSA και TPP. Αυτές οι Φριχτές Εμπορικές Συμφωνίες απειλούν τη Δημοκρατία μας, τον τομέα των Δημοσίων Υπηρεσιών, τα Κοινωνικά και Περιβαλλοντικά πρότυπα, και θέτουν σε κίνδυνο τη μικρής κλίμακας ποιοτική γεωργία, τα διατροφικά και φαρμακευτικά πρότυπα, την απαραίτητη ενεργειακή μετάβαση, και το δικαίωμα και δυνατότητα μας να αναμορφώσουμε την κοινωνία προς το καλύτερο. Οι δικαιούχοι αυτών των συμφωνιών είναι οι μεγάλες εταιρείες που τις έχουν σχεδιάσει και προωθήσει, δεν είναι οι πολίτες.

Στην Ευρώπη, το κίνημα κατά της TTIP και CETA έχει αυξηθεί μαζικά κατά τα τελευταία δύο χρόνια. Στις 6 Οκτωβρίου 2015, η πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών ενάντια στην TTIP και CETA θα ολοκληρώσει το έτος με πάνω από 3 εκατομμύρια υπογράφοντες. Για να γιορτάσουμε αυτήν την επιτυχία και για να ενισχύσουμε τα αιτήματά μας, εμείς θα κατέβουμε στους δρόμους στις 10-17 Οκτωβρίου 2015. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες θα διαδηλώσουν απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ευρώπη, και θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες με σκοπό να μπλοκάρουν τον Οκτώβριο την Ευρωπαϊκή Σύνοδο, και να πουν ΟΧΙ στη λιτότητα, στη φτώχεια και στην TTIP.

Στη Βόρεια Αμερική, Λατινική Αμερική, και τον Ειρηνικό οι λαοί  οργανώνονται για να νικήσουν την Διηπειρωτική Εταιρική Σχέση (TPP) που πιθανόν να ολοκληρωθεί εντός του τρέχοντος έτους ή στις αρχές του 2016. Οι πολίτες στις ΗΠΑ θα συντονιστούν: Στον Barack Obama δόθηκε πρόσφατα η δύναμη να ολοκληρώσει γρήγορα αυτές τις μυστικές συμφωνίες από το Κογκρέσο. Ωστόσο, άνθρωποι σε όλες χώρες έρχονται μαζί όπως ποτέ πριν για μια συντονισμένη κλιμάκωση ώστε να σταματήσει η εμπορική παγκοσμιοποίηση και να οικοδομήσουμε τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις, που βασίζονται στη δικαιοσύνη, όχι στην απληστία.

Πέρα από τον Ατλαντικό, είδαμε τις τελευταίες δεκαετίες μια μαζική μεταφορά της εξουσίας από το κοινό σε ιδιωτικά συμφέροντα, μια ώθηση για οικονομική και χρηματοδοτική φιλελευθεροποίηση, μια καλλιέργεια των ανισοτήτων, φτώχεια και περιβαλλοντικές καταστροφές. Οι TTIP, CETA, TiSA και TPP είναι απόπειρες να καταστήσουν αυτές τις εσφαλμένες πολιτικές μη αναστρέψιμες. Ως εκ τούτου, ο αγώνας μας για να σταματήσουμε αυτές τις μυστικές συμφωνίες συνάδει με τα κοινωνικά κινήματα που αντιστέκονται στη λιτότητα, και αγωνίζονται για την κλιματική και κοινωνική δικαιοσύνη.

Από τις 10 έως τις 17 Οκτωβρίου, πορείες, μαζικές διαδηλώσεις ή οργανωμένες τοπικές δράσεις σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Σταματήστε  τις TTIP, CETA, TiSA και TPP! Όχι στην υφαρπαγή των Επιχειρήσεων ηλεκτρικής ενέργειας, νερού και όλων των κοινών αγαθών!

Αγωνιζόμαστε για την ισότητα, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, την κλιματική Δικαιοσύνη και την πραγματική Δημοκρατία.

Οι άνθρωποι και ο πλανήτης πάνω από τα κέρδη!» [10].

 Βιβλιογραφία

 [1] Νικολάου Κ., Σκηνικό “Αποκάλυψης” για δημοκρατία, κοινωνία, κοινά αγαθά και περιβάλλον από τις διατλαντικές συμφωνίες της ΕΕ, Διαλεκτικά, 10.2.2015, http://www.dialektika.gr

[2] Hilary J., TTIP: Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων - Χάρτα Απορρύθμισης - Επίθεση στην Εργασία - Κατάλυση της Δημοκρατίας, Εκδ. Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, Αθήνα, 2016

[3] Food and Water Europe, Trading Away Public Water: Trade Negotiations and Water Services, http://www.foodandwatereurope.org, 9.1.2015

[4] Stop-TTIP, Self-organised European citizens’ initiative against TTIP and CETA, 2015, https://stop-ttip.org

[5] Συζήτηση για τις επιπτώσεις των διατλαντικών συμφωνιών TTIP, CETA, TISA, TTP, Διαλεκτικά, www.dialektika.gr, 7.2.2015

[6] Thaysen M., 10 reasons why you should be worried about TTIP, Global Justice Now, 6.6.2014, http://www.globaljustice.org.uk. Επίσης στο: http://stop-ttip-ceta-greece.blogspot.gr

[7] Συζήτηση - Ανοικτή εκδήλωση στην Παγκόσμια Μέρα Δράσης ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες, Διαλεκτικά, 21.4.2015, http://www.dialektika.gr

[8] 150 ευρωπαϊκές συλλογικότητες κατά των ρυθμίσεων της διατλαντικής εμπορικής συμφωνίας ΕΕ-ΗΠΑ, Διαλεκτικά, www.dialektika.gr, 5.2.2015

[9] Οι ευρωπαίοι πολίτες ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες, Διαλεκτικά, 7.10.2015, http://www.dialektika.gr

[10] Δράσεις στη Θεσσαλονίκη στην περίοδο των Διεθνών Ημερών Δράσης ενάντια στις διατλαντικές συμφωνίες εμπορίου, Διαλεκτικά, 18.10.2015, http://www.dialektika.gr

Ο Κώστας Νικολάου είναι Δρ. Χημικός Περιβαλλοντολόγος, Καθηγητής-Σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο