Πηνελόπη Παπαδοπούλου

Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση αποτελεί ένα διαχρονικό αντικείμενο μελέτης. Οι διαδικασίες περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης βασίζονται κατά πολύ στη θωράκιση αυτής της σχέσης, ιδιαίτερα στον Δυτικό Κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο έχει εξαιρετική σημασία η διερεύνηση της τυφλότητας απέναντι στα φυτά, ενός φαινομένου κατά το οποίο οι άνθρωποι αγνοούν ή υποτιμούν τους φυτικούς οργανισμούς. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η συστηματική παρουσίαση της βιβλιογραφίας, δηλαδή των θεωρητικών προβληματισμών, των σύγχρονων ερευνητικών ευρημάτων σχετικά με αυτό το φαινόμενο και του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η εκπαιδευτική κοινότητα στον περιορισμό του.

Tα τελευταία χρόνια η έρευνα καταγράφει ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι - κάτοικοι πόλεων στην πλειονότητά τους – φαίνεται ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν την ζωή των φυτών, αλλά κυρίως δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τα φυτά σε σημείο που να μην αντιλαμβάνονται την ύπαρξή τους στο περίγυρo. Αυτό το σύμπλοκο στάσεων και γνώσεων οι Αμερικανοί βοτανολόγοι Wandersee and Schussler, το 1999, το ονόμασαν «τυφλότητα απέναντι στα φυτά» (plantblindness). Και όλα αυτά παρ’ όλο που, όπως δηλώνει ο συγγραφέας των βιβλίων που παρουσιάζουμε, η ζωή στον πλανήτη χωρίς τα ζώα είναι εφικτή, χωρίς τα φυτά είναι αδιανόητη.