Χριστίνα Νομικού

Τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, θεσμός που στην Ελλάδα ανήκει εξ ολοκλήρου στο Υπουργείο Παιδείας, έχουν αναλάβει σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση, επιμόρφωση και εκπαίδευση για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση/ Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Ο ρόλος τους αναδεικνύεται κομβικός, καθώς o κτηριακός και άλλος εξοπλισμός που διαθέτουν, τους δίνει τη δυνατότητα να επιμορφώσουν εκπαιδευτικούς, μαθητές και την τοπική κοινότητα, σε θέματα που σχετίζονται με το περιβάλλον και την αειφορία και γενικότερα θέματα που απασχολούν την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία.

To βιβλίο του Αλέξανδρου Γεωργόπουλου «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση: Ζητήματα ταυτότητας», εκδόσεις Gutenberg (2014) συνοψίζει την πορεία της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, ανιχνεύοντας ταυτόχρονα τη θέση της στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Πρόκειται για ένα βιβλίο αναστοχασμού και αυτοκριτικής για την ΠΕ κι έχει ιδιαίτερη αξία τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που ελπίζουμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση σημαντικών αλλαγών στην εκπαίδευση. Είναι ένα βιβλίο οδηγός για όποιον είναι νέος στο χώρο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, καθώς θα τον βοηθήσει να αποκτήσει μια ξεκάθαρη, έντιμη και σφαιρική εικόνα για θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα της ΠΕ. Παράλληλα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όποιον ασχολείται χρόνια με την ΠΕ, καθώς είναι μια σοβαρή και ίσως η μοναδική προσπάθεια αποτίμησης της πορείας της στην Ελλάδα.

Το αειφόρο σχολείο είναι ένα όραμα που προσανατολίζει στη συνολική αλλαγή της κουλτούρας του σχολείου, καθώς όλα τα εμπλεκόμενα μέλη του επιχειρούν αλλαγές στο παιδαγωγικό, το κοινωνικό/οργανωσιακό, και το τεχνικό επίπεδο λειτουργίας του. Είναι σαφές ότι η οικοδόμηση ενός τέτοιου τύπου σχολείου προϋποθέτει αλλαγές, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά και βαθιές αλλαγές στην εκπαίδευση. Σε μια σχολική μονάδα η οποία προσπαθεί να λειτουργήσει ως αειφόρο σχολείο σημαντική είναι η δημιουργία ενός στοχαστικοκριτικού πλαισίου, μέσα στο οποίο θα σχεδιάζονται και θα υλοποιούνται δράσεις, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ των φορέων της εκπαιδευτικής, και της τοπικής κοινότητας. Στηριζόμενοι στις παραπάνω θεωρητικές παραδοχές και στους δείκτες που προτείνονται στο πλαίσιο του Βραβείου Αειφόρου Σχολείου, επιχειρήθηκε ο μετασχηματισμός ενός Δημοτικού Σχολείου σε αειφόρο. Η παρούσα εργασία σκοπό έχει να αναδείξει τις αλλαγές που επιτεύχθηκαν αλλά και τις δυσκολίες που προέκυψαν κατά την προσπάθεια αυτή. Πρόκειται για μια μελέτη περίπτωσης και τα συμπεράσματα που θα παρουσιαστούν προέκυψαν από την επιτόπια παρατήρηση των δράσεων των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας.