Θεσμικό και Μεθολογικό πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
Τεύχος: 7 (52)
-
Η συνάντηση εργασίας διοργανώθηκε στην αρχή της χρονιάς (17 Σεπτεμβρίου 2014) στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης με στόχο την ανταλλαγή ιδεών και την κατάθεση προβληματισμών μεταξύ έμπειρων εκπαιδευτικών στο χώρο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Τεύχος: 2 (47)
-
Η απόφαση της ΠΕΕΚΠΕ να πραγματοποίηση το 6ο Συνέδριο της, στην πόλη της Θεσσαλονίκης, μπορεί να έγινε με αφορμή τον εορτασμό της πόλης για την απελευθέρωση της, συνέπεσε όμως με τα είκοσι χρόνια λειτουργίας της Ένωσης και την ιδιαίτερη σημασία που αποκτούσε αυτό, μιας και η ιδέα και οι ενέργειες για τη δημιουργία της ΠΕΕΚΠΕ, ξεκίνησε από αυτή την πόλη.
-
Βρισκόμαστε στο 1990. Όσοι και όσες από μας δουλεύαμε στο χώρο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Π.Ε.) είχαμε νοιώσει συχνά την ανάγκη για επικοινωνία, ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, για εκτίμηση και αξιολόγηση της δουλειάς μας, αλλά και για βαθύτερη ενασχόληση με τα θεωρητικά ζητήματα. Κάποιοι και κάποιες από μας συναντιόμασταν στα επιμορφωτικά σεμινάρια για την Π.Ε. χωρίς ωστόσο να έχουμε την ευκαιρία, εμείς οι παλιότεροι, να κουβεντιάσουμε σε βάθος τα ζητήματα που μας απασχολούσαν.
-
Δεκέμβρης 2012 – 6ο Συνέδριο της ΠΕΕΚΠΕ – συμπληρώνονται ακριβώς είκοσι χρόνια από την Ιδρυτική Συνέλευση της Ένωσης, στο Βόλο, τον Νοέμβρη του 1992, στο Διήμερο Συνέδριο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με θέμα: «Οικολογία και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση». Έχει διπλά συμβολική αξία που επιχειρείται εδώ, σε αυτό το Συνέδριο, μια μικρή αποτίμηση της πορείας της Ένωσης και του θεσμού της Π.Ε, εφόσον η απαρχή για τη δημιουργία της Ένωσης ξεκίνησε από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη.
-
Η Π.Ε. από την πρώτη εμφάνισή της στη χώρα μας συνδέθηκε όχι μόνο με την προσπάθεια αλλαγής των στάσεων, αντιλήψεων, πρακτικών κ.λ.π. που προκαλούν ή εντείνουν τα προβλήματα του περιβάλλοντος, αλλά και με την επιδίωξη αλλαγών και την εισαγωγή καινοτομιών στο σχολείο και τα εκπαιδευτικά συστήματα. Στα βασικά κείμενα μάλιστα των διεθνών συνεδρίων για την Π.Ε., οι δύο αυτές επιδιώξεις, δηλαδή η έξοδος από την οικολογική κρίση αλλά και από την κρίση της εκπαίδευσης, δεν θεωρούνται ανεξάρτητες μεταξύ τους αλλά διαπλέκονται και αλληλο-συμπληρώνονται.
Τεύχος: 1 (46)
-
Η εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης |
Κατά το σχολικό έτος 2011-12, εφαρμόστηκε πιλοτικά το νέο Πρόγραμμα Σπουδών υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε 188 σχολικές μονάδες: 21 Νηπιαγωγεία, 99 Δημοτικά Σχολεία και 68 Γυμνάσια όλης της χώρας. Σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα Σπουδών εισάγεται το μάθημα Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΠΕΑΑ) στο υποχρεωτικό Πρόγραμμα Σπουδών του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού και του Γυμνασίου, έτσι ώστε να δίνεται σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες η δυνατότητα να αποκτήσουν σχετικές με το περιβάλλον γνώσεις, στάσεις και ικανότητες.
-
Τα μεθοδολογικά μοντέλα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που μπορούν να ενταχθούν στο αναλυτικό πρόγραμμα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι δύο: